WSZYSTKO O NERWIAKU

Edyta

Od 1 stycznia 2012 r. siedmiogodzinny dzień pracy (35 godz. tygodniowo) będzie przysługiwał jedynie osobom ze znacznym stopniem niepełnosprawności.Zmiana jest wynikiem przyjętej przez Senat nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Wprowadzenie regulacji ograniczających czas pracy osób niepełnosprawnych ma zniwelować pewne ograniczenia wynikające z niepełnosprawności. Ustawodawca chce także wprowadzić rozwiązanie, które da lekarzowi przeprowadzającemu badania profilaktyczne pracowników lub temu, który opiekuje się osobą z niższym stopniem niepełnosprawności, prawo do ograniczenia wymiaru czasu pracy osoby niepełnosprawnej.

Lekarz powinien mieć możliwość wydania zaświadczenia, zgodnie z którym osoba niepełnosprawna nie powinna pracować dłużej niż 7 godz. dziennie.

Nowe przepisy nie tylko wydłużą czas pracy osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, ale też ograniczą przywileje zakładów pracy chronionej. Status zakładu pracy chronionej będą mogły otrzymać te zakłady, w których niepełnosprawni stanowią co najmniej 50% wszystkich zatrudnionych pracowników, w tym 20% jest niepełnosprawnych w stopniu znacznym (obecnie jest to 40% niepełnosprawnych, w tym 10% w stopniu znacznym).

Nowelizacja przewiduje także likwidację zwolnień z podatków od nieruchomości, leśnego, rolnego i od czynności cywilnoprawnych dla zakładów pracy chronionej, a także zmianę redystrybucji podziału zwolnień z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (z 90% na zakładowy fundusz rehabilitacyjny i 10% na PFRON do 50% na fundusz zakładowy i 50% na PFRON).

Od 1 stycznia przyszłego roku stopniowo zmniejszana będzie pomoc, jaką otrzymują pracodawcy zatrudniający niepełnosprawnych.

Obniży się wartość dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim i umiarkowanym, wzrosną za to dopłaty do pensji osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Nowelizacja przewiduje, że dopłata do zatrudnienia niepełnosprawnych w znacznym stopniu ma wynosić 180% najniższego wynagrodzenia, do zatrudnienia niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym – 100%, a w przypadku lekkiego stopnia niepełnosprawności – 40%.

Dodatkowe uprawnienia pracownicze osoba z niepełnosprawnością będzie nabywać od dnia następującego po dniu przedstawienia pracodawcy dokumentu potwierdzającego jej niepełnosprawność. Pracodawca będzie mógł wliczyć daną osobę z niepełnosprawnością do wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ale nie później niż w terminie 30 dni po dniu, w którym pracownik przedstawił mu swoje orzeczenie o niepełnosprawności.

magda72

Od października 2010 roku wiadomo już, że od 1 stycznia 2012 roku wydłuża się czas pracy osób niepełnosprawnych z orzeczeniem umiarkowanym lub znacznym. To skutek nowelizacji u stawy o rehabilitacji z 29 października 2010. Takie osoby pracowały 7 godzin dziennie i 35 tygodniowo. Oczywiście mogły na własną prośbę pracować 8 godzin dziennie, jeśli zgodził się na to lekarz prowadzący (lub medycyny pracy).

Teraz to jednak niepełnosprawny sam musi wystąpić do lekarza, aby ten zgodził się na krótszy czas pracy. Jednak pojawia się coraz więcej pytań w tym temacie, na które trudno znaleźć odpowiedź lub nie ma jej wcale. Co prawda, Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w dniu 21 października 2011 roku opublikowała wyjaśnienia, ale na niewiele one się zdały.

Można wyróżnić dwie graniczne daty:

* Do 31 grudnia 2011 – Aby niepełnosprawny mógł pracować 7 godzin dziennie i 35 tygodniowo, do 31 grudnia 2011 roku musi dostarczyć pracodawcy (lub właściwemu działowi kadr) zaświadczenie, że lekarz nie wyraża zgody na dłuższą dniówkę. Jeśli niepełnosprawny ma już takie zaświadczenie, to może je wykorzystać. W gorszej sytuacji są ci, co takiego zaświadczenia nie mają. Tacy niepełnosprawni, powinni udać się do lekarza celem pozyskania takiego zaświadczenia.

Ważne: koszty wizyty u lekarza do końca grudnia 2011 roku pokrywa niepełnosprawny i nie ma co liczyć na ich zwrot ze strony pracodawcy. Zaświadczenie o skróconym czasie pracy nie normują bowiem z przepisy odnoszące się do badań profilaktycznych: wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w art. 229 kodeksu pracy.

Oczywiście, firma może pokryć koszty takiej wizyty, ale nie wrzuci ich sobie w koszty podatkowe. Dlatego właśnie, dział kadr w miejscu pracy pani Renaty nie chciał jej wydać skierowania do lekarza.

* Od 1 stycznia 2012 - Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji, pracodawcy mają obowiązek wydania swoim niepełnosprawnym pracownikom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, skierowań do lekarzy medycyny pracy celem przeprowadzenia badań koniecznych do uzyskania zaświadczenie, o którym mowa w tym przepisie. Nie oznacza to jednak, że art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji nakłada na pracodawców obowiązek kierowania wszystkich pracowników niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności na badania w celu uzyskania wspomnianego zaświadczenia.

Na badania te, powinni być kierowani pracownicy niepełnosprawni, którzy wystąpią z takim wnioskiem (wyrażą pracodawcy chęć przebadania się). Pracodawca nie może natomiast żądać od pracownika skorzystania z uprawnienia do pracy w skróconym czasie pracy. Nie ma on również obowiązku, niejako z urzędu, wydawania skierowań na badania w celu uzyskania zaświadczenia o celowości stosowania skróconych norm czasu pracy, wszystkim swoim niepełnosprawnym pracownikom zaliczonym do znacznego bądź też umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Powinien je wydać jednakże tym, którzy będą zainteresowani pozyskaniem takiego zaświadczenia.

Co ciekawe, nie ma żadnych formularzy służących do wypisania zaświadczenia o krótszej dniówce. Lekarz sporządza takie zaświadczenie wedle własnego uznania. Jedynym ogranicznikiem jest to, że lekarz stwierdza czy osoba niepełnosprawna może pracować o godzinę dłużej. Na pewno lekarz nie może napisać, że dana osoba może pracować tylko np. 5 godzin dziennie.

ZŁOTA ZASADA: Skrócony czas pracy obowiązuje od dnia w którym niepełnosprawny przedłoży pracodawcy zaświadczenie od lekarza, że nie może pracować o godzinę dłużej.

Reasumując:
1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa nowelizująca ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Nowe przepisy zakładają "odwrócenie" dotychczasowej sytuacji. Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie będzie mógł bowiem przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin w tygodniu. Dopiero jeśli lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad osobą niepełnosprawną wyda w odniesieniu do osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zaświadczenie o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy - czas pracy takiej osoby nie będzie mógł przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu.

Eve

Zmiana kwoty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, wyliczanej na podstawie art. 26a, ust. 1 i 1b ustawy o rehabilitacji (...), począwszy od 2012 r.
[link widoczny dla zalogowanych]